Een tijd terug hoorde ik van een student dat die dickpics van een prof kreeg. Hij wilde daar niet te veel aandacht aan geven. Later hoorde ik nóg een verhaal over diezelfde prof. Hij zat tijdens een les- een vak waar het soms fysiek wordt, dat kan niet anders- plots in de onderbroek van een andere student. Dat was niet per ongeluk.
Ik voel heel duidelijk aan dat ik hier niet mee mag blijven zitten. Die persoon kan dit nog doen. Maar ik ben maar een omstander en ik snap dat dat niet zo zwaar weegt. Ik heb vooral geprobeerd te alarmeren voor een risico. Het meldpunt luisterde, maar heeft een klacht nodig van iemand die het zelf meemaakte. Maar die zijn te bang of willen het liefst achter zich laten.
Ik kom de prof regelmatig tegen. Ik voel me erg machteloos, want we moeten gewoon wachten op nieuwe klachten en op nieuwe slachtoffers. En ondertussen weet ik het. Ik sta erbij en kijk ernaar. Dat wringt ontzettend.
Verhaal van Anoniem
Reacties
Reactie toevoegen